10.04.1943. Eniac budowany będzie przez 3 lata i zaprezentowany dopiero w lutym 1946 roku

10 kwietnia 1946 roku rozpoczęły się prace nad projektem ENIAC, czyli Electronic Numerical Integrator and Computer. Kiedy zostanie ukończony będzie to pierwszy w pełni elektroniczny komputer, zdolny wykonywać obliczenia tysiąc razy szybciej, niż jakikolwiek poprzednik.

ENIAC, czyli Electronic Numerical Integrator And Computer konstruowany był od 1943 roku (projekt rozpoczął się dokładnie 10 kwietnia). Jego twórcami byli J.P. Eckert i J.W. Mauchly. Pracę nad nim ukończono w styczniu 1946 roku.

Konstrukcja ENIACa była bardzo innowacyjna, posiadał on właściwość przetwarzania równoległego oraz oddzielne funkcjonalnie moduły jednostki arytmetycznej i pamięci. Konstruktorzy ENIAC-a opierali się w dużej mierze na konstrukcji Atanasoffa i Berrego, konstruktorów komputera ABC, zbudowanego w Iowa State, który także pretenduje do miana pierwszego w historii. Eckert i Mauchly swoją konstrukcję jednak opatentowali pozbawiając ich jednocześnie palmy pierwszeństwa. Atanasoff walczył przed sądem wiele lat, aż w końcu, w roku 1973, sąd federalny unieważnił patent ENIAC-a i przyznał, że wynalazcą komputera był Atanasoff.

W roku 1975, po odtajnieniu danych brytyjskich, na światło dzienne wyszedł jeszcze jeden projekt. Komputer o nazwie Colossus oraz niemiecka konstrukcja Konrada Zussego, które także pretendują do miana pierwszych. Projektem Colossus kierowali Max Newman i Tommy Flowers, uczestniczył w nim również Alan Turing. Zbudowany został w 1943 roku w brytyjskim ośrodku kryptograficznym Bletchley Park. Konrad Zusse z kolei znany jest z budowy maszyn z1, z2 i z3, ale wszystkie zostały zniszczone w trakcie wojny. Model z4, skonstruowany w latach 1942 – 45 częściowo się zachowała i została na powrót uruchomiona w roku 1950 i używana na Eidgenössische Technische Hochschule ETHZ w Zurychu do obliczeń naukowych.

ENIAC miał masę ponad 27 ton i był wyposażony w 17 468 tysięcy lamp elektronowych. Zajmował powierzchnię 140 metrów kwadratowych, nie miał pamięci operacyjnej i był programowany początkowo przez przełączanie wtyków kablowych. W późniejszym okresie za pomocą kart perforowanych. Działał 11 lat i został odłączony 2 października 1955 roku.

{loadmoduleid 1123}